home / persoonlijke ontwikkeling / assertiviteit / zelfverzekerd / onzekerheid voeden

Onzekerheid voeden of overwinnen? Ontdek de vicieuze cirkel!

Onzekerheid is net als onkruid: het groeit snel, het tiert welig, het gaat alle kanten op en als je er de snoeischaar niet in zet dan raak je alle controle kwijt. Ik schreef al eerder een artikel over onzekerheid en die ga ik hier niet herhalen. Maar onzekerheid is ook een gevangenschap in een vicieuze cirkel waarin je bekneld kunt zitten.

De vicieuze cirkel van onzekerheid

Wat is jouw natuurlijke reactie als je onzeker bent? Ik zal er een paar noemen en dan kijk jij of je wat herkent.

• Je stelt je verdekt op: je verschuilt je als het ware, je houdt je stil, je zegt je mening niet en je gaat zo onopvallend mogelijk te werk.
• Je doet je anders voor dan je bent. Je overschreeuwt jezelf als het ware.
• Je ontwikkelt een overmatige vorm van perfectionisme. Je weet immers dat als je alles perfect doet, dan krijg je ook geen commentaar.
• Je bent superkritisch op jezelf, je haalt jezelf onderuit en je praat negatief tegen jezelf.
• Je ontwikkelt een overmatige controlebehoefte. Je wilt alles van tevoren bedenken en je timmert als het ware elke vorm van spontaniteit dicht, zo bang ben je dat je het niet weet op dat moment. Ik noem dat de AWW-premie (Alles Willen Weten).
• Je gaat uitdagingen vermijden en nieuwe situaties ga je uit de weg.

Jouw gedrag is een voedingsstof voor jouw onzekerheid

Jouw gedrag van jezelf klein maken, verschuilen, je anders voordoen dan je bent, alles willen weten, zorgt ervoor dat je je onzekerheid voeding geeft. Zie je de gevangenschap van onzekerheid? Je ontwikkelt dit gedrag omdat je onzeker bent, maar doordat je dit gedrag vertoont word je nog onzekerder. En zo ga je maar door. Eén ding is zeker: hier word je doodonzeker van om het maar eens stevig te zeggen.

Zelfbedrog

Zie je wat er gebeurt? Het is zelfbedrog. Je voelt je schijnzeker omdat je bent gaan wonen in de schulp en omdat je je verstopt achter de muur. Zo hou je jezelf en anderen voor de gek. Maar het is zo verdrietig omdat jij zoveel te bieden en te vertellen hebt. Het is zo verdrietig omdat jij zoveel te geven hebt aan andere mensen, zoals aandacht, liefde en warmte. Maar ook dat jij zelf zoveel ontvangen kunt van anderen aan aandacht, liefde en warmte. En achter de muur ontvang je geen waardering. Mensen zien je niet staan immers. Ze gaan aan je voorbij.

De vicieuze cirkel doorbreken

Zelf voel je dat verdriet ook wel. Je voelt eenzaamheid, je voelt je regelmatig alleen. Je verlangt naar contact, naar iemand die jou hoort en ziet staan.
Doordat je je onzeker voelt, verschuil jij je. Doordat je je verschuilt, word je nog onzekerder. En die cirkel moet doorbroken worden.