Loading ...

Direct informatie? 0528 23 60 30

Of mail naar planning@desteven.nl

Verdrietig, bedroefd of smart: bij verlies!

Ben je verdrietig? Dan is het goed om dit artikel te lezen. Verdriet is een emotie. Het is een gevoel van droefenis, smart en van leedgevoel. Je bent bedroefd, je huilt of je weent (dat woord gebruiken we niet zo vaak meer) omdat je in de gemoedstoestand van bedroefdheid zit.

Wanneer ben je bedroefd?

Je ervaart verdriet en droefenis in tal van situaties. Vaak als reactie op een ongewenste en dus moeilijke verandering. Je kunt verdrietig zijn omdat je:

  • je baan verliest
  • alleen door het leven moet en je zo graag een levenspartner zou hebben
  • een kinderwens hebt en geen kinderen kan krijgen
  • je gezondheid verliest en zienderogen achteruit gaat qua mogelijkheden
  • zo graag vrienden zou willen hebben en ze niet krijgt
  • zo graag contact wilt met je kinderen en dat niet op die manier (meer) hebt
  • kind of je partner ziek wordt
  • partner bij je weg wil en de relatie stopt

Ik noem zo maar eens wat situaties op uit het leven waarbij je bedroefd kunt zijn.

Verdriet: ben je verdrietig?

Gevoelens

Dit artikel schreef ik in de serie over: voelen en gevoelens. Wat voel jij en welke gevoelens heb je?

Voelen en gevoelens

Verdriet en rouw horen bij elkaar

Rouwen zonder gevoelens van verdriet gaat niet. Maar hoe verwerk je rouw? En hoe verwerk je verdriet?  Als je onvoldoende ruimte krijgt (van je omgeving) of onvoldoende ruimte neemt (omdat je jezelf de ruimte niet gunt) kan verdriet zich vervormen in schuld, zelfverwijt, spijt, schaamte, zelfmedelijden en martelaarschap of verbitterdheid en depressie. Verdriet is een emotie die hoort bij het rouwproces.

Rouwcoaching

Gemis en verlies

Verdriet kennen we natuurlijk wanneer er rouw is en gemis. Bijvoorbeeld:

  • wanneer je partner overlijdt
  • wanneer je je kind moest missen
  • wanneer je ouders door de dood wegvallen
  • wanneer een vriend of vriendin sterft

De functie van verdriet

Verdriet heeft als natuurlijke functie, in het reine komen met een verlies. Door te huilen kun je helen, de wond genezen of op zijn minst een beetje schoonhouden. Iedereen krijgt te maken met verlies in zijn leven. Het kan zijn om dingen/mensen die geweest zijn. Ook kan het gaan om dingen die je graag (anders) had gewild. Soms kunnen we zonder er bewust van te zijn, verdriet in ons meedragen om dingen die nooit zijn geweest. Een wond (door verlies) die niet verzorgd wordt, kan gaan etteren en zweren. Dus je verdriet/verlies serieus nemen kan dit voorkomen.

  • Tranen reinigen de wond

    Verdriet heeft dus een functie. Want geloof me, als het die functie niet had, kende je geen verdriet. Jouw tranen reinigen de wond en jouw huilen draagt bij aan heling.

  • Huilen geeft ook verbinding

    Verdriet geeft ook verbinding. Je laat zien dat je behoefte hebt aan steun. Je wil het intieme gevoel van verlies delen met anderen.

Waar woorden ophouden

Verdriet kan heftig zijn. Verdriet is heftig! Ook vaak verwarrend. Alsof je door een zee van gevoelens overspoeld wordt. Vaak gecombineerd met andere gevoelens zoals angst, eenzaamheid, boosheid etc.

Onvervulde wens is een verlieservaring

Er is teleurstelling wanneer je wensen en verwachtingen niet uitkomen. En nu praat ik over gradatie in beleving. Je kunt teleurgesteld zijn wanneer dat ene huis is verkocht waar jij je oog op liet vallen. Maar je bent verdrietig wanneer je een kinderwens hebt en je weet dat dit een onvervulde wens blijft in jouw leven. Een onvervulde wens is in feite ook een verlieservaring. En dat geeft verdriet!

De mond lacht en je hart huilt

Nu leven we in een cultuur waar we niet best met verdriet kunnen omgaan. Je mag geen verdriet hebben eigenlijk. Je moet net doen alsof……………. Ja wat? Alsof het altijd goed gaat. Kijk en daar zit al een fundamenteel verschil. Volgens mij gaat het ook goed als je verdrietig bent.

Verdriet en rouw

Toch ontlopen we dat verdriet snel. Daarmee creëren we een soort algemeen geluksgevoel. De mond lacht, maar van binnen is er pijn. Het is een vorm van groot voordoen, niet oprecht laten zien wat je voelt en stikken in de tranen. Terwijl het zoveel beter is om je verdriet te delen. Verdriet uiten geeft het gevoel van: ‘hè dat lucht op’.

Hoe reageer je?

Durf jij de pijn onder de ogen te zien? Of ga je pijn bestrijden door verdriet te vermijden?  Je kunt pijn vermijden door:

  • jezelf af te leiden: hard werken en er volop tegenaan gaan onder het mom van dooddoeners als ‘het leven gaat verder’ en ‘de tijd heelt alle wonden’
  • verdoving zoeken door genotmiddelen
  • in je hoofd gaan leven en alles beredeneren
  • er nooit over te praten (dan roept het ook niets op)
  • altijd op bezoek gaan of altijd bezoek hebben
  • de stilte te vermijden

Persoonlijk ontwikkeltraject

Wil je aan de slag met jouw leerdoelen? Volg een persoonlijk ontwikkeltraject. Meer informatie? Bel ons!

Persoonlijk ontwikkeltraject

Gevoelens

Dit artikel schreef ik in de serie over: voelen en gevoelens. Wat voel jij en welke gevoelens heb je?

Voelen en gevoelens

Auteur

Dit artikel is geschreven door Jan Stevens.

Jan Stevens


Jezelf kwijtraken en jezelf hervinden

Bestel dit e-book (PDF) via de webshop! Titel: Jezelf kwijtraken & jezelf hervinden.

Ebook jezelf kwijtraken

Meer informatie

Webinar over burn-out op vrijdag 12 april aanstaande!

Webinar burn-out

Schrijf je in voor de webinar over burn-out op vrijdag 12 april aanstaand!

Meer informatie

Authentiek communiceren: dat kun je leren!

ebook communicatie

Je zendt wie je bent. Dat is authentiek communiceren. Dat betekent dat je communiceert zoals je van origine bent. Originaliteit dus en geen kopie of imitatie van anderen. Niet zoals de wereld om je heen verwacht dat het zou moeten. Maar gewoon: zoals jij bent!

Meer informatie

Onze nieuwsbrief

Ben jij leer- en nieuwsgierig? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief!
Met jouw aanmelding ga je akkoord met onze privacyverklaring en het ontvangen van onze nieuwsbrief. Je kunt je natuurlijk op elk moment weer afmelden.

Telefonisch contact? Heb je vragen? Bel ons op 0528 23 60 30 en vraag naar Monique van Nuil.