home / persoonlijke ontwikkeling / persoonlijk ontwikkeltraject / voelen gevoelens / dal

Zit jij in een dal?

Heb je het gevoel dat jij in een dal zit? Ben je het spoor bijster? Ervaar jij het leven als uitzichtloos? Dan kom ik even naast je zitten. Sta je me dat toe? Zo niet, klik dan dit artikel weg! En anders: dan gaan we samen even het dal in.

Wat is er gebeurd?

Ik ken jou niet. Wat er zich in jouw leven heeft afgespeeld, weet ik niet. Dat hoef ik niet te weten om te duiden wat er aan de hand is. Ik probeer het:

• Er is iets gaande wat jou onzeker maakt
• De toekomst is voor jou fragiel en onduidelijk
• Je hebt een verlieservaring
• Je kreeg een boodschap van ernstige ziekte en je weet niet hoe het afloopt
• Je baas zei: de groetjes, ik neem afscheid van jou
• Jouw partner ging bij je weg
• Jouw kind zei het vertrouwen in jou op als vader of moeder

Heftig en intens

Het is voor jou heftig en intens. Als je in een dal zit, praat ik niet over een krasje op jouw auto of over die € 60,- die je verloren bent. Als jij in een dal zit dan gaat het niet over die gebroken ruit. Het gaat over heel iets anders. Mag ik wat dingen noemen?

• De ramen van jouw verwachtingen zijn ingegooid en de stenen van teleurstelling en wanhoop liggen in jouw kamer
• De scherven van geluk zijn versplinterd door toedoen van andere mensen.
• Er zit geen kras op jouw auto maar er zit een kras op jouw ziel.
• Jouw vertrouwen is aangerand en je hebt je onschuld verloren.
• Je bent jouw onbevangenheid kwijtgeraakt en jouw spontaniteit heb je verstopt in de diepvries.
• Jouw geluk is verdwenen: je voelt je ongelukkig.

In het dal heb je geen uitzicht

Kenmerk van een dal is dat je geen uitzicht hebt. Dat is beslist niet fijn. Als het mistig is, heb je te weinig zicht op de weg. Als je uitzicht mist, mis je soms inzicht. Of je doorziet niet wat er aan de hand is. Maar let op: in het dal zitten is ook een gevoel. En in gevoelens kun je ook verdwalen of verdrinken. Wat helpt is: kijken wat er nu echt aan de hand is.

Wat is de feitelijke situatie?

Stel je probeert de emotie los te laten. Wat is er nu echt aan de hand? Wat zijn de feiten? Probeer het eens te objectiveren. Als je dat inzicht hebt, krijg je doorzicht en uitzicht. Maak een plan vanuit de feitelijke situatie. Probeer een puntje op de horizon van hoop en moed te zetten. Ik weet dat het helpt. Ook ik heb dalen gekend in mijn leven. Hele diepe dalen zelfs. Dalen waarin ik spreek in de trant van: niemand was er toen voor mij, ik was alleen in de misère, in de levensdiepte.
Wat ik mocht leren is: de kracht van vooruitgang. Stap voor stap omhoog, in een woordenreeks van klauteren, terugvallen en toch vooruitgaan.

Gearriveerd of onderweg?

Wat ik heb ontmoet is mijn eigen perceptie. En die deel ik met jou. Ik zie verschil tussen mensen die gearriveerd zijn en mensen die onderweg zijn. Wie gearriveerd is, zit in mijn irritatiezone. Dat is de betweter, allesweter, de hautaine, de hoogmoedige. Maar als jij mijn artikel leest hoor je daar niet bij. Je onderzoekt, je vraagt je af, je twijfelt, je bent je kompas soms kwijt.

Kunnen wij je helpen?

Of wij je kunnen helpen weet ik niet. Ik weet wel dat dit artikel soms al helpt. Ga naar jouw huisarts, zoek hulp bij je vrienden. Ik wil dit maar zeggen: laat het niet gebeuren.