home / persoonlijke ontwikkeling / assertiviteit / grenzen / grenzen ander respecteren

Grenzen van de ander respecteren

Grenzen gaat niet alleen over mij maar ook over de ander. Wie assertief is, respecteert de grens van de ander. Zo vervelend als ik het vind dat mensen over mijn grens gaan, zo vervelend is het voor een ander wanneer ik over zijn/haar grens ga.

Twee manieren

De grens van de ander passeren kan op twee verschillende manieren namelijk de agressieve manier en een zogenaamd lieve over-zorgzame manier die in feite ook agressief is maar niet als zodanig wordt gezien.

• De agressieve manier

  Wat is de agressieve manier van de grens van de ander passeren?
  • je bent altijd aan het woord en je hebt teveel het laatste woord waardoor de ander geen gelegenheid krijgt om ook nog wat te zeggen
  • je hebt de waarheid in pacht en je zult de ander wel voorschrijven hoe het leven in elkaar zit
  • jouw normen en waarden zijn de ware: je hebt een belerende houding en je ontneemt de ander de mogelijkheid om zelf een mening te vormen over bepaalde zaken
  • je kunt de ander niet vrijlaten of loslaten
  • je bent bemoeizuchtig of bemoeiziek:  je vult wel even in hoe een ander moet leven of hoe de ander bepaalde zaken moet doe
  • je kleineert de ander door een betuttelende houding aan te nemen
  • als de ander het niet doet zoals je wilt, word je ongeduldig en drammerig
  • je bent dwingend en sturend
  • je kunt de ander niet loslaten, je hebt graag controle over de ander
  • je bent te dominant en te bazig
  • je kijkt op een ander neer
  • je bent normatief voor een ander
  • je duldt geen tegenspraak
  • je hebt altijd commentaar op een ander
  • je kunt een ander niet vrijlaten

• De lieve en zorgende manier

  Wat zijn voorbeelden van de lieve en zorgzame manier om over de grens van de ander heen te gaan? Ik noem er een paar:
  • emotionele verstrengeling met de ander is het einde van alle vrijheid
  • je raakt  over-betrokken op de ander en hoe mooi dat ook lijkt. het is geen knip voor de neus waard.
  • je bent overgevoelig en je wilt de pijn en de emotie van de ander als het ware wel overnemen. weet je? jij hebt er niets aan en de ander ook niet.
  • je gaat je over-verantwoordelijk voelen voor de ander. daardoor maak je het een ander moeilijk om de eigen verantwoordelijkheid te pakken
  • je  bent over-zorgzaam of te zorgzaam en op de duur zal dat de relatie schaden. iemand helpen is wat anders dan iemand doodknuffelen
  • je staat altijd klaar voor de ander en hoe goed ook bedoeld: je bent te behulpzaam waar niemand op zit te wachten ga alleen in op hulpvragen die gesteld worden.
  • je bent altijd met een ander bezig. Echter: het brengt je niet verder en je helpt er niemand mee

Moet je dan alles goedvinden?

Iemand vroeg me pas: ‘dus ik moet alles goedvinden wat een ander doet?’. Mijn tegenvraag is: ‘moet jij goedkeuren wat een ander wel of niet doet?’  Zie je wat er nu gebeurt? Het gaat er niet om dat jij alles goed moet vinden of dat jij iets niet goed mag vinden. De vraag ligt nog dieper namelijk: moet jij zo nodig een ander zijn keuzes beoordelen? En op basis waarvan meen je dat jij het recht hebt om dat te doen?

Respecteren is soms lastig

Toch zijn we er dan nog niet. De ander respecteren heeft wat mij betreft niets te maken met communicatie in de trant van: zelf weten, boeit me niet, is jouw leven en zoek het maar uit. Dat is onverschilligheid ten top. Vaak nog gemaakte onverschilligheid ook. Nee, respecteren kan ook best lastig zijn.

Als jouw kind keuzes maakt die zo haaks staan op jouw normen en waardenpatroon dan kan dat ook raken, pijn doen of verdriet doen! Maar nu komt ie: vertel dat dan! Vertel wat het met jou doet in plaats van dat je steeds vertelt wat de ander fout doet.