In paniek solliciteren
Je bent ontslagen of je arbeidsovereenkomst wordt niet verlengd. De paniek slaat toe. Je moet natuurlijk wel een andere baan hebben. En als ’t kan snel ook. Het hebben van een baan is op dit moment belangrijker dan de vraag: past die baan wel bij jou? Is dit wel de juiste organisatie voor je?
Paniekvoetbal
Zie je wat er gebeurt? Paniekvoetbal ten top! Je doet gewoon dingen in het wilde weg, maar het raakt kant nog wal. Gek hé, dat je niet uitgenodigd wordt voor een gesprek? Je bent nog niet los van je oude baan, je hebt je ontslag nog niet verwerkt en je begint al aan een volgende uitdaging. Net 1 dag bij huis en je gaat alweer als een razende Roeland tekeer.
Houd er maar mee op, het heeft geen enkele zin. Geef dat ontslag eerst een plaats, ga een week wat gezelligs doen en denk daarna eens rustig na over de vraag: wie ben ik? Wat kan ik? Waarom is het niet gelukt in mijn vorige baan? Welke organisatie past bij mij?
Is het gek?
Nee hoor. Ik vind het niet gek dat de schrik je om het hart slaat als je denkt aan jouw toekomst. Waarom ik dat niet gek vindt? Omdat ik al dertig jaar werk met o.a. mensen die op zoek zijn naar een baan. Je bent niet de eerste die ik ontmoet. Dus je hoeft jezelf geen verwijt te maken. Het is die schrik die je om het hart slaat. Angst!
- Zal ik ooit wel weer een baan vinden?
- Oh, als ik maar wat heb, het maakt niet uit wat het is.
- Hoe moet ik mijn huur straks betalen?
- Als ik maar niet in de bijstand kom.
- Wie zit er nu op mij te wachten?
- Als ik maar geen schulden krijg.
Waarom het niet werkt?
Je komt niet over op de juiste manier wanneer je vanuit angst solliciteert. De kans dat je jezelf tekort doet is enorm! Op deze manier is de kans klein dat je wordt uitgenodigd voor een gesprek en als je al wordt uitgenodigd dan kom je in het gesprek niet overtuigend over.
Wat dan wel?
Heel eenvoudig! Rust in de tent. Even terug naar de basis. Wie ben je? Wat wil je? Wat kun je? Waar word je warm van? Waar raak je nooit over uitgepraat? Waar vlieg je van in de brand? Wat zijn je drijfveren?
Ho maar, zeg je. Stop maar! Dat vage gedoe. Ik moet de hypotheek wel kunnen betalen natuurlijk. En daarom heb ik geen keus, toch? Ik moet voor die en die datum werk hebbe, want anders..
Ik zeg: op deze manier ga jij geen baan vinden. Het is paniekvoetbal. Je hebt kramp in de benen. Zo win je geen wedstrijd. Hoe goed ik het ook begrijp wat je erbij voelt. Kies een andere strategie.
