home / persoonlijke ontwikkeling / life coaching / relatieproblemen / vreemdgaan

Vreemdgaan en schuldgevoel

In onze coachingspraktijk kom ik af en toe het onderwerp vreemdgaan tegen in meerdere variaties namelijk:

• De partner is vreemdgegaan
• De deelnemer is zelf vreemdgegaan

Jouw partner is vreemdgegaan

Wanneer jouw partner is vreemdgegaan kan dat tal van gevoelens opleveren die als bijzonder heftig worden ervaren. Iemand vertelde: ‘toen ik erachter kwam dat mijn partner geen gevoelens meer voor mij had belandde ik in een diep rouwproces. Ik verloor op dat moment iemand waar ik vertrouwen in had en waar ik zielsveel van hield. Het leverde bij mij gevoelens op van: afwijzing, je aan de kant gezet voelen’.

Iemand anders zei: ‘boosheid en verdriet wisselden elkaar in hoog tempo af toen mij bekend werd dat mijn partner vreemd ging. Ik was de weg finaal kwijt en ging vooral aan mezelf twijfelen’. Vreemdgaan wordt in de meeste gevallen ervaren als een integriteitkwestie. Je zou het ook een intimiteitsbreuk kunnen noemen. Iets wat je alleen met jouw partner beleefde, ligt voor jouw gevoel nu op straat.

Je bent zelf vreemdgegaan

Ook wanneer je zelf vreemdgegaan bent, kan dat tal van negatieve gevoelens met zich meebrengen:

• Schuldgevoel: wat heb ik de ander aangedaan?
• Schaamte voor de afwijzing van de omgeving.
• Boosheid en verdriet omdat de omgeving zo hard en veroordelend op jou reageert.
• Gevoel van tekortschieten richting jouw kinderen en partner.

De omgeving veroordeelt snel diegene die vreemd is gegaan

Diegene is vreemdgegaan wordt al te snel en te gemakkelijk veroordeeld door de omgeving: familie, vrienden, bekenden. Iemand zei: ‘ik werd uitgemaakt voor viespeuk, smerig, sexverslaafde etc. bij een aantal vrienden van ons mocht ik niet meer binnenkomen. Ze weigerden mij de deur zelfs’.  

Het proces van vreemdgaan

In de meeste gevallen is vreemdgaan een proces. Soms van jarenlang. Dan doel ik  niet op de situatie waarbij iemand in een dronken bui de grens is overgegaan tijdens het personeelsfeest. Ik bedoel vooral het proces dat in een relatie wordt meegemaakt en waarbij gevoelens voor een ander naderhand de overhand krijgen en plaats maken voor de gevoelens voor de eigen partner.

Vervreemden doe je samen

Hoewel de schuld in 95% van de gevallen wordt neergelegd bij diegene die vreemd ging, wil ik ook wijzen op een ander aspect. Bij het proces van vreemdgaan hoort: vervreemden. In je relatie kun je vervreemden van elkaar. Dat kan in fysiek opzicht maar niet minder in geestelijk opzicht.  Op het moment dat je uit elkaar groeit, ontstaat er ruimte voor vreemdgaan. 

Als partners ben je in je relatie verantwoordelijk voor het proces van vervreemden. Ik praat liever over verantwoordelijkheden dan over schuld omdat dit proces doorgaans niet opzettelijk ontstaat.

Vreemdgaan: schuld of verantwoordelijkheid?

Al te gemakkelijk wordt diegene die vreemd is gegaan als schuldige aangewezen. Zeker door familieleden, vrienden en bekenden. Hoe nauwer de band, hoe harder het oordeel. Op zich is dit een logische emotionele uitbarsting maar wel een zeer primaire reactie.

In de meeste gevallen draagt het niet bij aan de situatie. Je ging samen een relatie aan, je was beide verantwoordelijk voor de kwaliteit van jouw relatie (en niet jouw familie). Je bent er ook samen verantwoordelijk voor wanneer je uit elkaar bent gegroeid. En om nu meteen die partner van je aan de hoogste boom te hangen omdat hij/zij gevoelens voor een ander heeft gekregen, gaat wel erg ver hoewel ik jouw gevoelens erg goed kan begrijpen (iemand zei: ik vind het zelfs nog zonde van de boom).