Blijf altijd communiceren: wat er ook gebeurt!
In een zorginstelling (provincie Groningen) was grote onvrede onder de medewerkers en als teamcoach raakte ik daarbij betrokken. Tijdens de teamsessie kwamen alle ongeneugten op tafel. Het ging vooral over de leidinggevende die het allemaal verkeerd had gedaan of de zaken onjuist aanpakte. De emoties liepen bijzonder hoog op en de adrenaline steeg.
Mag ik in mien moerstaol praoten?
Een mevrouw die zich wat afzijdig van het gesprek hield vroeg of ze het woord mocht. 'Ik wil jullie wat vertellen', zei ze tegen de collega's. 'Mag ik wel in mien moerstaol praoten?' Ze vertelde over haar zoon. Op zijn 15e ging het helemaal verkeerd. Wiet werd drugs en schoolprestaties waren ver onder de maat. Dagen en nachten heeft ze met hem gepraat.
Iedere keer die hoop dat hij ermee zou stoppen. En dat gebeurde! Hij ging studeren en kwam na veel omwegen terecht aan de Universiteit van Leiden. Jaren later moest hij zijn proefschrift verdedigen. Mevrouw vertelde dat ze met haar man in de trein naar Leiden moest. Zover was ze nog nooit van huis geweest, want ja wi'j bent maar gewone mensen immers. Een speciaal plekje was voor de ouders gereserveerd. En zei ze: 'toen kwamen ze binnen, allemaal professoren met van die baretten op. Onze zeun liep er ook tussen'. Vader en moeder waren gespannen toen hun zoon aan de tand werd gevoeld over de inhoud van het proefschrift. Maar gelukkig ging alles goed. Cum laude mocht hij zijn doctoraat in ontvangst nemen.
Mam, dat ik hier sta heb ik aan jou te danken
Hun zoon sprak een dankwoord. In meerdere talen. Er was internationale belangstelling voor het onderwerp waarop hij was afgestudeerd. Hij sprak vloeiend Engels, Spaans, Italiaans en Duits. Toen ging hij verder in plat Grunnings. Mevrouw vertelde: 'hij schaamde zich niet voor zijn moerstaol wat wij wel vaak doen'. Hij zei: 'dat ik hier sta pap en mam komt door jullie! Nooit heb je mij laten vallen. Mam, altijd was je met mij in gesprek! Tot diep in de nacht soms'.
Toen ging iedereen in de zaal staan en een daverende ovatie volgde voor de vader en de moeder van de promovendus.
De moraal van het verhaal
Dat wou ik maar zeggen zei mevrouw: 'wat er ook is in jouw leven, op jouw werk: ga en blijf altijd in gesprek!'.
Hoe eindigde de teamsessie?
De collega's hadden ontroerd geluisterd. Er viel een stilte. Ik vroeg of er iemand was die hierop iets toe te voegen had. 'Ja', zeiden ze. we gaan met de leiding in gesprek''. 'Zullen we dan nu afsluiten?', vroeg ik. Dat gebeurde.
Life coaching
Wil je werken aan jouw persoonlijke ontwikkeling? Loop je aan tegen bepaalde situaties in jouw leven waar je hulp bij nodig hebt?
Aarzel niet langer maar neem contact met ons op! Graag zetten wij met jou de mogelijkheden op de rij!
