home / persoonlijke ontwikkeling / communicatie / ta / innerlijke kind

Jouw pure, gekwetste, overlevende of gewonde kind

In een ander artikel werk ik de verschillen uit tussen de ouderrol, kindrol en volwassenrol. In dit artikel ga ik verder in op:

• Jouw pure kind
• Jouw overlevende kind
• Jouw gekwetste of jouw gewonde kind

Jouw gekwetste of gewonde kind

Het leven gaat zoals het gaat. En zonder pijn is het leven niet! Op een dag word je geraakt in je puurheid en in je eigenheid. Er gebeurde iets wat jouw emotioneel pijn deed. Je kon je er niet tegen beschermen. Je had geen schild omdat je onbevangen, weerloos en open was. Daarom kwam het harder binnen. Vanbinnen raakte je gewond of gekwetst. Hoe dat kan? Ik noem wat voorbeelden:

• Iemand deed onaardig tegen je en zei dat jij niet leuk was
• Iemand gaf aan dat je raar was
• Soms werd je buitengesloten door andere kinderen of misschien zelfs gepest
• Je broer of zus deed gemeen tegen jou
• Jouw vader en moeder hadden vaak ruzie of gingen scheiden
• Je had geen aansluiting thuis: je werd niet begrepen
• Jouw ouders werden ziek en vaak stond je er alleen voor
• Jouw ouders hadden psychische klachten en daardoor alleen maar aandacht voor zichzelf
• Je broer of zus werd ziek en daar ging alle aandacht naar toe
• Papa kreeg onverwachts ontslag en dat had impact binnen het gezin
• Je broertje of je zusje overleed

Zie je de voorbeelden? Zo uit het leven gegrepen toch? Het kan overal gebeuren.

Talent in de knel

Als het kind, het pure kind verdwijnt ga je in de overlevingsmodus. Dat is niet verkeerd, het is goed dat het er is. Maar het verdrietige is dat je jouw kwaliteiten dan niet verder ontwikkelt. Je stopt ze weg in de vriezer. Je raakt het zicht ook kwijt op jouw kwaliteiten, zeker als je jaren in de overlevingsmodus moet functioneren.

Volwassen

Ondertussen word je volwassen. Je ontwikkelt je door. Volwassen betekent dat je volgroeid bent. In fysiek opzicht ben je dat ook. En in geestelijk opzicht ben je ook volgroeid, maar je hebt toch kneuzing opgelopen. Dat gebeurt bij mensen, dat gebeurt in de natuur. Dat gebeurt bij een boom die ik in de tuin heb. Je ziet dat hij bloedt en de boomspecialist zei: ‘verkeerd gesnoeid’. Dat doet pijn.

Als volwassene word je soms getriggerd. Iemand drukt op jouw pijnknopje. Iemand zegt iets, of iemand laat iets na te zeggen. En jij voelt die herinnering van vroeger:

• Toen je je buitengesloten voelde
• Toen jij je afgewezen voelde
• Toen jij je overbodig voelde
• Toen jij je gekleineerd voelde

Hoe is de reactie?  Ik noem weer wat voorbeelden:

• Je wordt te direct in jouw communicatie, je gaat de strijd aan, je wordt stellig in de confrontatie, je zet je overal tegen af (vechten)
• Je bevriest: je doet je kil voor, koud, gelaten, onverschillig, alsof het jou allemaal niet raakt.
• Je vlucht: je pakt snel het harmoniemodel uit de kast, je loopt weg voor de spanning, je draait in jouw communicatie om de brij heen, je wordt wollig of langdradig.
• Fawn: je zet het masker van de glimlach op. Je verwaarloost eigen behoeften, je gaat pleasen, je bent er voor ieder één en voor jezelf nul.

Kom in beweging

In beweging komen heeft te maken met verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven.  Dat betekent veel. Het is ook aanvaarden van wat er gebeurd is (dat is wat anders dan goedpraten), maar het is ook aanvaarden van de mensen om je heen. Het is het accepteren van je ouders, broertjes en zusjes. Loslaten betekent:

• Dat je de boosheid loslaat over wat er is gebeurd
• Dat je de teleurstelling loslaat
• Dat je je ouders, broer of zus niet (meer) afwijst

Ouderrol

In mijn artikel over de ouder-, volwassen- en kindrol beschrijf ik ook de ouderrol. Als je pijn voelt kun je ook teruggrijpen op de liefdevolle ouder of op de corrigerende ouder. Ik zal het uitleggen.

De liefdevolle ouder

Vaak gebruik je de ‘liefdevolle ouder’ voor anderen en vergeet je vaak om deze voor jezelf in te zetten. Je vergeet om aardig voor jezelf te zijn, om goed voor jezelf te zorgen, jezelf vriendelijk te behandelen. Je bent mild en zacht over anderen, je kijkt er met respect naar terwijl je het zelf zo nodig hebt.

De corrigerende ouder

Misschien gebruik je ook vaak de corrigerende ouder. Je veroordeelt anderen, je wijst het gedrag van anderen af. Je moppert en je veroordeelt:

• Moet je hem/haar nu eens zien: dat doe je toch niet?
• Ongelooflijk zoals die persoon omgaat met…
• Dat had toch ook wel even anders gekund of niet?

Of je veroordeelt jezelf, je vindt dat je niet zo stom moet doen of dat je een schop onder de kont nodig hebt.

Zelfcompassie

Zelfcompassie is dat jij het leven leert omarmen zoals het tot je kwam. Zonder jezelf te veroordelen of zonder anderen te veroordelen. Alles wat je raakt en/of emotioneert zegt iets over de pijn die je vroeger hebt opgelopen. Je overlevings-/beschermingsmechanismen zijn een talent die uit balans is. Het is doorgeschoten wat op latere leeftijd in de weg gaat zitten.
Je hebt namelijk als kind iets van jezelf ingezet waar je van nature goed in was. Dit talent is zo uitvergroot dat je niet meer weet welk talent dit is en wat je nu hindert. Op alles wat je hindert, in de weg zit of waar je last van hebt, ga je mopperen. Er ontstaan oordelen naar anderen en veroordelen naar jezelf.

Verlangen

In alles waar je last van hebt, wat je in de weg zit of hindert zit ook een onbewust verlangen. Vaak een diep verlangen naar:

• Waardering: begrip, aandacht
• Gezien en gehoord worden
• Serieus genomen worden
• Geborgenheid

Hoe krijg je waardering?

Gek gezegd: je krijgt waardering als je je talenten inzet. Dat gaat echt vanzelf. Je voelt ZELF al waardering, als je je talenten inzet. En je voelt dat een ander jou waardeert. Dat is: dat de ander jou ziet staan, hoort, serieus neemt en jou nodig heeft.

Wat is er dan gek? Nou het is niet gek, maar ik leg het zo uit: als je je talent inzet, voel je waardering. Doe je dat niet dan heb je vaak behoefte aan complimenten van anderen. Een compliment noem ik extrinsieke waardering.

Talenten gaan moeiteloos en als vanzelf. De tijd vliegt ongemerkt voorbij. Het ontspant, je kunt eindeloos doorgaan, het geeft energie, anderen moeten je erop wijzen omdat jij het als normaal ziet.