home / persoonlijke ontwikkeling / veranderingen / rouwcoaching / echtscheiding rouwproces / kind verliezen echtscheiding

Je kinderen verliezen door de echtscheiding

Ik schreef al eerder over de echtscheiding als rouwproces. Je verliest jouw partner en levensmaat. Je verliest iemand met wie je het leven deelde. Je hebt hem/haar alle hartsgeheimen toevertrouwd. Je deelde lief en leed zoals de volksmond dat zegt. Wanneer je gaat scheiden kun je ook je vrienden verliezen. En ‘kun je’ is zacht uitgedrukt. De praktijk leert dat het meestal wel zo is. Maar nu de diepte: je kunt ook je kinderen verliezen door de echtscheiding. En dat maakt het rouwproces heftig en intens.

Aart: ‘Het beeld wat men van mij maakte, klopt niet’

Onlangs sprak ik met Aart. Hij heeft twee zonen. Aart en zijn vrouw gingen scheiden. Al vrij snel had hij een nieuwe relatie met een vrouw die veel jonger was dan hij. Dat viel bij zijn ex-vrouw niet in goede aarde. Ze zei: ‘Hij heeft mij ingeruild voor zo’n jong ding’. De schoonfamilie reageerde cynisch, bitter en schamper. En de kinderen werden meegenomen in deze beeldvorming. Aart ging verhuizen en vestigde zich in de stad. Uiteindelijk trouwde hij met de vrouw die veel jonger was. Daarna heeft hij zijn kinderen nooit weer gezien. Soms zoekt hij ze op op Facebook en Linkedin om maar een glimp op te vangen.

Liza: ‘Hij vertelt over mij dat ik psychisch niet in orde ben’

Ik sprak deze week met Liza. Ook zij is gescheiden en ook zij heeft een nieuwe relatie. Haar ex doet er alles aan om een negatief beeld over Liza te verspreiden bij de kinderen. Ze heeft een dochter van 16 en een zoon van 13. Haar dochter heeft problemen op school en zocht hulp. De vader zei: ‘Je begint al aardig op je moeder te lijken, die heeft ook een abonnement bij de psycholoog’. Liza heeft al maanden geen contact met haar zoon en dochter. Ik zag dat haar moederhart gescheurd en verscheurd is van de pijn.

Wat is er aan de hand?

Scheiden doet lijden, zegt de volksmond. Dat is sowieso het geval. Je verlaat iemand die voor jou waardevol is geweest, waarmee je de liefde deelde en waarmee je samen een bestaan opbouwde. Maar wanneer je dan ook nog je kinderen verliest, is dat intens heftig. Je gaat bij elke scheiding al stukken uit hun leven missen. Zo heb ik dat ervaren althans. Toen ik ging scheiden was mijn jongste 13 jaar. Hij kwam vaak genoeg maar hij woonde bij zijn moeder. Dan mis je al fragmenten uit het leven van je kind. Je maakt niet mee dat ze naar school gaan of dat ze thuis komen. Vaak hoor je het verhaal later of uit de tweede hand.
Maar ik moest er niet aan denken dat ik ze nooit weer zou zien. Dan mis je ze helemaal. Dan verlies je je kind, terwijl hij/zij nog leeft. En wellicht komen er kleinkinderen die jij niet kent en die jou niet kennen. In normale situaties (ik heb het niet over situaties waarbij geweld of misbruik is geweest) vind ik dat je een vader of moeder niet het kind kunt ontnemen. Het brengt zoveel pijn en verdriet.