home / persoonlijke ontwikkeling / kernkwaliteiten / zorgzaam / iemand ontzien

De ander ontzien

De ander ontzien noem ik een valkuil. Dat kan althans! Maar wat is het precies? Daarover gaat dit artikel!

Soms is het nodig

Laat ik vooropstellen: soms is het nodig om iemand te ontzien. Stel je partner is burn-out. Dan wil je het hem of haar zo gemakkelijk mogelijk maken zodat hij/zij kan herstellen.

Of zoals Marloes onlangs vertelde over haar man die een ongeluk had gehad. Eerst moest hij geopereerd worden en toen volgde nog een maandenlange revalidatie. Dat was reden dat ze als gezin hebben afgesproken om hem te ontzien.
Onlangs deed ik een traject bij een productiebedrijf. Ze vertelden over Hans. Hans is ploegchef binnen het bedrijf. Maar omdat zijn partner overleden is, hebben ze afgesproken om hem voorlopig te ontzien. Wat dat betekende? Dat hij voor the time being ontheven werd van een aantal leidinggevende taken.

Valkuil

Iemand ontzien kan ook een valkuil zijn. En daar wil ik eigenlijk naar toe schrijven. Want dit artikel gaat met name over situaties waarbij je de ander ontziet, terwijl het niet nodig is.

Leendert vertelde: ‘ik wil proberen om een ander geen pijn te doen en dat maakt dat ik in mijn communicatie omzichtig ben’. Dat is een sprekend voorbeeld vind ik. Je draait dan als het ware zo om de hete brij heen dat jouw boodschap niet meer duidelijk is. Waarom? Je bent bang dat de ander geraakt is of dat je de ander pijn doet.

Echter: jij kunt de ander niet bewaren voor pijn. Soms ontkom je niet aan een negatieve boodschap. Of soms moet je afscheid van iemand nemen omdat het nu eenmaal niet langer gaat. Dat kan in jouw relatie zijn maar ook op de werkvloer.

Ik denk ook aan Lisanne. Zij liet mij zien dat ze heel erg gericht is op harmonie. Toen ik daarop doorvroeg, kreeg ik de reactie dat ze zichzelf ook afvroeg of dat wel klopte. Ze zei: ‘ik probeer vaak de lieve vrede te bewaren’. Maar mijn antwoord was: ‘lieve vrede bestaat niet’. Dat is schijnharmonie. Lisanne vertelde hoe het zo gekomen is. Dat ze al heel jong haar oudste zus verloren heeft en dat ze toen als kind een overlevingsmechaniek heeft ontwikkeld om haar ouders te ontzien. Want ze wou als kind niet dat haar vader en moeder verdriet hadden. Inmiddels is ze 39 jaar. En komt ze erachter dat ze in haar communicatie nog vaak mensen ontziet. In feite past ze haar overlevingsmechanisme van vroeger dus nog toe. Terwijl dit ten koste gaat van duidelijkheid.

Wanneer is het onnodig?

Iemand ontzien kan dus zinvol zijn bij ziekte of bijzondere omstandigheden. Maar wanneer die er niet zijn moet je iemand niet ontzien omdat je dan niet eerlijk met de persoon omgaat. Hij/zij heeft recht op een eerlijke boodschap van jou en jij bent er niet verantwoordelijk voor hoe de ander dat verwerkt. Bovendien neem je de ander niet helemaal serieus. Alsof hij/zij niet in staat is om met tegenslag of met een tegenvallende boodschap om te gaan.

Kwaliteit

Merk je dat je vaak iemand ontziet? En dat dit ten koste gaat van jezelf? Dat kan dus ontstaan zijn in jouw jeugd zoals bij Lisanne. Maar het kan ook dat deze valkuil wijst naar jouw kwaliteit zorgzaamheid of naar de kernkwaliteit harmonieus.

Allergie

Wie zit er dan in jouw allergie? Ik denk die mensen die nooit rekening met een ander houden en die zich laten leiden door hun eigen gezwollen ego.